پيام ۲۱ مارچ ۲۰۰۹ - صدمین سال روز استقرار عرش حضرت اعلی

صد سال پیش حضرت عبدالبهاء عرش حضرت اعلی را بعد از 60 سال درمقر اصلی خود مستقر نمودند . دورانی که بحران های شدیدی را پشت سر می گذاشت ولی پیروزی های خیره کننده برای آینده ای نزدیک پیش رو داشت . امروز که بار دیگر امر الهی با دشمنانی ظالم و لجوج رو به رو است ولی پیشرفت شکوه مند قرن گذشته نمایانگر قدرت شکست ناپذیری امر الهی است .

-----------------------------------------------

 

(ترجمه ای از پیام بیت العدل اعظم الهی خطاب به بهائیان جهان از: مرکز جهانی بهائی)

یاران و یاوران حضرت رحمن در سراسر عالم ملاحظه فرمایند

دوستان عزیز و محبوب،

نوروز فرخندۀ امسال مصادف با صدمین سالروز یکی از برجسته ترین وقایع عصر رسولی دور بهائی یعنی استقرار عرش مطهّر حضرت ربّ اعلی به دست حضرت عبدالبهاء در آرامگاه ابدی خود در کوه مقدّس کرمل است. در اهمّیّت این رویداد، کلمات درّیات ذیل از یراعۀ مرکز میثاق صادر گردیده که میفرمایند قوله الاحلی: «بشارت کبری اينکه هيكل مطهّر منوّر مقدّس حضرت اعلی روحی له الفدآء بعد از آنکه شصت سال از تسلّط اعدا و خوف از اهل بغضا همواره از جایی به جایی نقل شد و ابداً سکون و قرار نيافت به فضل جمال ابهی در يوم نيروز در نهايت احتفال با کمال جلال و جمال در جبل کرمل در مقام اعلی در صندوق مقدّس استقرار يافت».

در این روز فیروز، به یادبود این پیروزی بزرگ اعضای بیت العدل اعظم به همراه اعضای دارالتّبلیغ بین المللی به نیابت از طرف بهائیان عالم، در مقام اعلی به دعا و نیایش پرداخته شکر و سپاس خود را از صون و حمایت مستمرّ پروردگار از امر مبارک بجا آوردند و قلوبشان در نهایت تذکّر و تبتّل از یادآوری خاطرۀ فراموش نشدنی که از مرکز میثاق برای آیندگان به یادگار مانده به اهتزاز در آمد، لحظه ای که صد سال پیش در چنین روزی آن هیکل انور پس از آنکه با دستهای مبارک آن ودیعۀ بیهمتا را در مقرّ ابدی خود قرار دادند، جبین مبارک را بر کنار صندوق عرش مطهّر نهاده «با صدای بلند شروع به گريه نمودند به طوری که حاضرين از تأثّرات و احزان قلبيّهء هيكل اطهر به ناله و حنين در آمدند.» همچنین موانع و مشکلات عدیده ای را که حضرت عبدالبهاء برای ساختن این بنای مقدّس با آن رو به رو بودند و نیز رضایت خاطر بیحدّ آن حضرت را از تحقّق یکی از اهداف اصلی دورۀ میثاق، به خاطر آوردند.

یک قرن پیش، مقارن این ایّام، امر مبارک دورانی از بحران های شدید را پشت سر میگذاشت، دورانی که طیّ آن مسجونیّت حضرت عبدالبهاء به دست دشمنان دیرینۀ آن حضرت در امپراطوری عثمانی تجدید شده بود، ناقضین عهد و میثاق بر ضدّ وحدت امر الله حملاتی شدید نموده بودند و فوران تضییقات وارده بر احبّای جانفشان ایران موج جدیدی از جانبازی و شهادت را به همراه آورده بود. در عین حال پیروزی های عظیم و خیره کننده برای آینده ای نزدیک بعد از این دوران پربحران در لوح جلی ثبت شده بود. مقدّر بود که مسافرت های پرمشقّت و سرنوشت ساز حضرت عبدالبهاء به غرب قوای روحانی بی حدّ و حصری را در عالم منتشر سازد و موجب پیشرفت بی نظیر امر الهی در قارّات امریکا و اروپا که به قدوم مبارک مشرّف شده بود گردد، فرامین تبلیغی آن حضرت موجب آغاز فرایندهایی گردد که در میقات معیّن به تحوّل روحانی تمامی کرۀ زمین انجامد و الواح وصایای حضرت عبدالبهاء اساس نظمی جهان آرا را در آینده تأسیس نماید.

اکنون بار دیگر امر الهی با دشمنانی ظالم و لجوج رو به رو است که بیهوده در تلاشند تا امر مبارک را در زادگاهش ریشه کن کنند. امّا این مخالفت ها در جهانی صورت میگیرد که با جهان صد سال پیش که در آن امر الهی اساساً ناشناخته و مدافعانش اندک بود بسیار متفاوت است. امروز پیروان جمال قدم در سراسر عالم به دادخواهی برخاسته اند و با سلوک و کردار خویش بر بی اساس بودن اتّهامات وارده بر خواهران و برادران ایرانی خود شهادت میدهند. در این دادخواهی، مردم منصف و عدالت پیشه از همۀ طبقات، از جمله هزاران ایرانی آزاده که از نقض حقوق اوّلیّۀ انسانی هموطنان بهائی خود ابراز نگرانی میکنند، به آنها پیوسته اند.

جانفشانی های حضرت ربّ اعلی و مؤمنین اوّلیّۀ امر مبارک اکنون ثمرات فراوان خود را به ظهور میرساند. پیروان اسم اعظم در سراسر عالم منابع موجود خویش را در مشروعی عظیم و منسجم تجهیز نموده اند تا دریاق شفابخش تعالیم الهی را به جمیع نوع انسان برسانند. پیشرفت های شکوهمند قرن گذشته نمایانگر قدرت شکست ناپذیری است که در امر مبارک به ودیعه نهاده شده و نشانۀ بارزی از برای حصول نهایی وحدت عالم انسانی است.

[امضا: بیت العدل اعظم]