الفت و محبت به جمیع بشر

در هر دوری امر به الفت بود و حکم به محبّت ولی محصور در دائره ياران موافق بود نه با دشمنان مخالف، امّا الحمد للّه که در اين دور بديع اوامر الهيّه محدود به حدّی نه و محصور در طائفه نيست جميع ياران را به الفت و محبّت و رعايت و عنايت و مهربانی به جميع امم امر مي فرمايد حال احبّای الهی بايد به موجب اين تعاليم ربّانی قيام کنند اطفال بشر را پدر مهربان باشند و جوانان انسان را برادر غمخوار گردند و سالخوردگان را اولاد جانفشان شوند مقصود اين است که بايد با کلّ حتّی دشمنان به نهايت روح و ريحان محبّ و مهربان بود در مقابل اذيّت و جفا نهايت وفا مجری داريد و در موارد ظهور بغضا به نهايت صفا معامله کنيد سهم و سنان را سينه ئی مانند آئينه هدف نمائيد و طعن و شتم و لعن را به کمال محبّت مقابلی کنيد تا جميع امم مشاهدهء قوّت اسم اعظم نمايند و کلّ ملل معترف به قدرت جمال قدم گردند که چگونه بنيان بيگانگی برانداخت و امم عالم را به وحدانيّت و يگانگی هدايت فرمود و عالم انساني را نورانی کرد و جهان خاک را تابناک فرمود

حضرت عبدالبهاء : منتخباتى از مكاتيب حضرت عبدالبهاء جلد ۱ص19